ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
روزگار عجیبی شده، انسانها اسیر و مسحور «دنیای فانی» گشته و همه دروغها، فریبها، دغلبازیها، بیمروتیها، جهالتها و تغییر ذائقهها و ارزشها را در مسیر مغناطیسی آن به جان میخرند و حواسشان نیست بهایی به گزافی «خدا» در برابر آن میپردازند.
«عروس هزار داماد دنیا» دلها و دیدههایمان را مجذوب خویش ساخته و «خدا»، تنها لقلقه زبانمان و شیرینی قسمهای دروغمان گشته و غریبانه از «متن» زندگیمان به «حاشیه» رانده شده است.
دوستان، باید فراموشی خدا در زندگیمان را جدی بگیریم؛ باید با خدا رفیق باشیم و به فرمودهی امام بزرگوارمان «یک لحظه از خدا غافل نشویم» باید بدانیم که «در درگاه خدا و اولیای خدا همه چیز هست، در حالی که جاهای دیگر خبری نیست. علم، حیات، عافیت، دنیا و آخرت آنجاست»
نکند دانسته و ندانسته بتهای خودتراشیدهی «پول» و «ماشیـن» و «مقام» و «تیپ ، لباس ، ماهواره و خانه» را در کعبه دلمان جا داده و به پرستشی جاهلانه بگیریم. به فرمودهی مرحوم حضرت آیتا... بهاءالدینی(ره)، «همه این اربابها را رها کنید! فقط یک ارباب پیدا کنید که خدای تعالی است»
آنگاه که در دل سیاه شب و در اعماق تاریک ظلمات ، در جستجوی نور و روشنی ، شمع وجودت از شور و التهاب می سوزد و در آرزوی صبح و سپیدی ، افق را به امید نظاره فلق مینگری تا شاید طلوع فجر را در نیمه شب تماشا کنی ، قران را باز کن تا در فلق برگهایش و در افق اندیشه ات فجر را ببینی قرآن بخوان
صلوات