سکانس های خواندنی از دعای امام سجاد در روز عرفه
اگر چه درهای رحمت خداوند هیچ گاه به روی بندگانش بسته نخواهد شد، اما برخی از ایام از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند که از جمله آنها می توان به روز عرفه اشاره کرد، چرا که عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا، عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد و درهای رحمت ویژه خداوند به روی بندگان باز خواهد شد،چنانچه امام سجاد در صحیفه سجادیه می فرماید:
«بار خدایا، امروز روز عرفه است. روزى است که آن را شریف و گرامى داشتهاى و تعظیم و تجلیل کردهاى. در این روز رحمت خود پراکندهاى و بر مردمان به عفو خود منّت نهادهاى و عطاى خود در حق ایشان افزودهاى و بر بندگانت تفضّل فرمودهاى.»
و چه آرزویی برای مسافران سرزمین وحی که عرفه را در کنار امام معصوم علیه السلام به عبادت و راز و نیاز با خداوند متعال بپردازند، چه سعادتی بالاتر از آن که نفس های تو همراه با نفس های امام معصوم به سوی خداوند بالا رود، و برای ما که
سال هاست دستمان از صحرای عرفات دور است و آرزوی آن را بر سینه داریم، چه سعادتی بهتر از اینکه عرفه امسال را مهمان خان با کرامت امام سجاد علیه السلام باشیم و همراه با این امام همام به راز و نیاز با خداوند متعال بپردازیم و زیباترین درس های زندگی را از همنشینی با زینت عبادت کنندگان بیاموزیم، درس هایی که هر کدام می تواند ما را به قله های موفقیت و خوشبختی برساند و زندگی را برای ما لذت بخش کند:
سکانس اول: حمد و سپاس خداوند
حمد باد تو را، حمدى که تا نعمتت جاودانه است جاودانه ماند. حمد باد تو را، حمدى در برابر احسانت، حمدى که به خشنودیت بیفزاید. حمد باد تو را، حمدى که تنها تو را سزد و بدان جز به تو تقرب نتوان جست. حمدى که دوام نعمت پیشین را سبب شود و نعمتهاى تازه را دوام بخشد. حمدى که به پاس کرم تو بر نعمتها بیفزاید و تو به پاس احسانت پى در پى بر آن بیفزایى.
سکانس دوم: اعتراف به گناهان در پیشگاه خداوند متعال
اى خداوند، من آن بنده توأم که هم پیش از آفریدن او، او را از نعمت خود برخوردار ساختى و هم پس از آن. سپس فرمانش دادى و او فرمان نبرد، منع اش کردى و به منع تو وقعى ننهاد، از معصیت خود نهی اش کردى فرمان تو خلاف کرد و مرتکب همان اعمالى شد که از آن نهی اش کرده بودى، اما نه از روى عناد و گردنکشى، بلکه هواى نفسش او را به اعمالى فرا خواند که تو از آن دورش خواسته بودى و از آتش ترسانده بودى.
اى خداوند، این منم که در برابر تو ایستادهام، خوار و ذلیل و خاضع و خاشع و خائف و معترف به گناهان بزرگى که بارش را بر دوش مىکشم و خطاهاى عظیمى که مرتکب شدهام.
سکانس سوم: طلب بخشش گناهان
بار خدایا، اکنون که به درگاهت روى نهادهام، تو نیز آن پرده که بر گنهکاران مىکشى بر من نیز بکش و بر من ببخشاى آن بخشایش خود را که به کسى ارزانى مىدارى که خود را تسلیم تو مىکند.
اى خداوند، دست سۆال پیش تو دراز کردهام، همانند موجود حقیر ذلیل بینواى فقیر ترسانى، زنهار خواه، همراه با ترس و تضرع و پناه آوردن به تو و التجا به ذیل جلال تو، نه از سر گردنکشى و چون متکبران به تکبر، نه از روى اعتلا آن سان که عبادت کننده را دلیر سازد و نه از روى اتکا به شفاعت شافعان.
سکانس چهارم: سوگند دادن خداوند به بهترین برگزیده اش
بار خدایا، تو را سوگند مىدهم به آن که از میان خلق او را برگزیدهاى، به آن که او را براى خود پسندیدهاى، به آن که از میان آفریدگانت او را اختیار کردهاى، به آن که او را براى خود برگزیدهاى، به آن که طاعت او را به طاعت خود پیوستهاى و معصیت او را معصیت خود دانستهاى و دوستىاش به دوستى خود قرین ساختهاى و دشمنىاش را دشمنى خود شمردهاى، در این روز مرا چونان کسانى که از گناه بیزارى جستهاند و به تو پناه آوردهاند و توبه کرده و به آمرزش تو پیوستهاند خلعت عفو و رحمت خود بپوشان.
سکانس پنجم: دعایی کامل و جامع در روزعرفه
بار خدایا، از هر چه پرستندگان و مقربان خود را نصیب مىدهى، مرا نیز نصیب ده. مرا خاص خود گردان، بدان گونه که وفا کنندگان به عهد خود را و آنان را که در عبادت تو خویشتن به رنج افکنده و در خشنودى تو کوشیدهاند، خاص خود مىگردانى.
بار خدایا، مرا از هر چه از درگاه تو دور مىدارد، یا میان من و فیضى که از سوى تو به من مىرسد حایل مىگردد، یا از هر قصد که نزد تو کنم باز مىدارد، در پناه خود دار.
سکانس ششم: پرهیز از همنشینی با گمراهان
اى خداوند، میان من و دشمنى که گمراهم سازد و هواى نفسى که هلاکم گرداند و زیانى که مرا فرو گیرد، حایل شو. از من همانند آن کس که بر او خشم گرفتهاى و از او خشنود نگردیدهاى، رویگردان مشو. مرا از خود مأیوس مساز. آن سان که نومیدى از رحمتت بر من غلبه یابد.
سکانس هفتم: درخواست نفرت از گناهان از خداوند متعال
بار خدایا، شعار قلب من ساز انزجار از زشتیهاى گناهان و رسواییهاى معاصى را. مرا از کارهاى اخروى که تو را خشنود مىگرداند به کارهاى دنیوى که جز به مدد تو بدان دست نمىیابم مشغول منماى. بار خدایا، مرا از آلودگى معصیت و شوخگنى گناهان پاکیزه ساز و جامه عافیت و تندرستى بر من افکن .
سکانس هشتم: آرزوی خوشبختی در زندگی
اى خداوند، مرا به حیاتى خوش و پاکیزه زنده بدار که به هر چه خواهم برسد و به آنچه دوست مىدارم پایان یابد، چندان که دست به کارى نزنم که تواش خوش نداشته باشى یا مرتکب کارى نشوم که تو از آن نهى فرمودهاى. از تو خواهم که بمیرانى مرا همانند آن کسان که روشنایىشان در برابرشان و در سمت راستشان حرکت مىکند.
سکانس نهم: رمزی مهم برای موفقیت
بار خدایا، شبم را آباد دار: به بیدار ماندنم براى عبادت تو و شب - زندهداریم در تنهایى براى تو و بریدن از همگان و آرامش یافتن تنها به تو و آوردن حوایج به درگاه تو و اصرار در طلب براى رهاییم از آتش جهنم و زنهار دادنم از عذابى که گنهکاران در آن گرفتارند.
سکانس دهم: ارتباط موثر با دوستان
بیخ کینه مۆمنان از سینه من بر کن. قلبم را با مردمان فروتن مهربان گردان. با من چنان باش که با صالحان هستى. به زیور پرهیزگارانم بیاراى. نام نیک من بر زبان آیندگان جارى گردان آوازه من در میان معاصران به نیکى بلند نماى و در روز رستاخیز مرا در زمره آنان که با پیامبر تو مهاجرت کردند در آور.
این ده سکانس به خوبی هرچه تمام تر، زیباترین و بهترین برکات روز عرفه را به تصویر کشیده اند، سکانس هایی که هر یک می تواند زندگی ما را با تحولی شگرف روبرو کند و ما را به بندگانی تبدیل کند که خداوند متعال در آیات الهی به آنها عشق ورزیده ای.
در پایان از خداوند متعال مسئلت می داریم:
بار خدایا، خنکى عفوت را، حلاوت رحمتت را، روح و ریحان و بهشت پر نعمتت را ارزانى من دار و از فضل خویش به من بچشان طعم فراغت را در گزاردن آنچه تو دوست مىدارى و طعم مجاهدت را در آنچه موجب تقرب به درگاه توست و مرا تحفهاى کرامند عطا کن.[برگرفته از نیایش چهل و هفتم امام سجاد در صحیفه سجادیه ]
مرا همراه کسانى که وعده عذاب تو را سهل مىانگارند تباه مکن و با آنان که آماج انتقام تو هستند هلاک منماى و با آن گروه که از طریق تو منحرف مىشوند خرد و شکسته مکن. مرا از گردابهاى فتنه رهایى بخش و از تنگناهاى بلا وارهان و آن سان مهلتم مده که به غفلت گرفتار آیم.