غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد

غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد
افق افق دل من را غبار می گیرد...

نه با زیارت یاسین دلم شود آرام

نه با دعای سماتم قرار می گیرد...

نوای ندبه صبحم هنوز ورد لب است

که نغمه عشراتم به بار می گیرد...

دل صنوبریم زین هوای مه آلود

نه از فراق که از انتظار می گیرد...

به گوش منتظران گو که صبح نزدیک است

اگر چه شب ز رفیقان دمار می گیرد...

اگر که یار نخواهد به جلوه غم ببرد

دل زهیر چو شبهای تار می گیرد.....