شهدا

بسم رب الشهدا بسم رب الشهدا از شهدا باید گفت از فداکارترین قوم خدا باید گفت   عشق در دایره ی بسته ی آتش بس نیست از دل سوخته ی اهل صفا باید گفت افق شرعی احساس من و ساعت هشت آری از روشنی وقت دعا باید گفت دیگری هر چه دلش خواست بگوید شاعر شعری از حنجره ی سرخ شما باید گفت شعری از حنجره ی سرخ ورم کرده اتان که نیاموخته الفاظ ادا باید گفت می شود شعر سرود و سخن عشق نگفت؟

یا فرم بست دم از گفتن و یا باید گفت
بسم رب الشهدا زینت سر برگ صفاست
غزلی سوخته از حیرت ما باید گفت
های و هو گرچه همه زندگی ما شده است
از سکوتی که گذشته ز صدا باید گفت
و ز قد قامت العشقی که به اوج انجامید
در نمازی به موازات بیا باید گفت
آی شاعر ! تو که با حنجره ات می شکفی
لخته لخته طپش حادثه را باید گفت
ادبیات حماسه ، ادب قافیه هاست
قطعه شعری به ردیف شهدا باید گفت