بیانات مقام معظم رهبری در بوستان ولایت به مناسبت روز درختکارى
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم

مراسم مربوط به مسئلهى درخت و گیاه و گل، به طور طبیعى یک طراوتى دارد و خوشبختانه احساس میشود که در کشور میل به سمت اهتمام به مسئلهى گل و گیاه و وضعیت بوستانها و استفادهى از این جهت در سالمسازى محیط زیست، تقویت میشود؛ ما از این خرسندیم. بخصوص آن چیزى که بنده را تشویق کرد که امروز در این جلسه با حضور شما دوستان شرکت کنم، این بود که اینجا متعلق به بخش کمبرخوردارترِ از شهر تهران است؛ بخش محروم تهران. وجود یک چنین بوستانى، یک چنین امکانى در این بخش از تهران، به نظر فرصت بسیار خوب و مغتنمى است. خرسندیم که بحمداللَّه در نهایت بین مسئولین امر - یعنى کسانى که این مجموعه متعلق به آنها بود، و کسانى که امروز از آن بهرهبردارى میکنند؛ یعنى شهردارى و نیروهاى مسلح - توافق برقرار شد و اینجا انشاءاللَّه سرانجامِ خوبى خواهد یافت.
مسئلهى گیاه و بوستان و درخت و این چیزها جزو مسائل اصلى است؛ اینها را جزو مسائل فرعى نباید به حساب آورد. درست است که در شمارش مسائل اساسى کشور، چشمها و نگاهها به سمت اقتصاد، به سمت فرهنگ، به سمت مسائل پولى، به سمت مسائل سیاسى کشانده میشود - معمولاً اینجور است - لیکن اگر با دقت نگاه کنیم، مسائلى که مربوط به زیست انسانى است، بیشتر از آنها اهمیت دارد. سیاست براى چیست؟ اقتصاد براى چیست؟ خدمات گوناگون شهرى و کشورى براى چیست؟ اصلاً پیشرفت کشور براى چیست؟ پیشرفت براى این است که انسانها زندگى سالم و مطلوبى داشته باشند. اگر محیط زیست تخریب شد، همهى اینها باطل خواهد شد.اهمیت محیط زیست اینجاست. واقعاً اگر ما به مسئلهى آب، خاک، هوا و آن چیزهائى که منتهى میشود به این چیزها - مثل مراتع، مثل منابع طبیعى، مثل جنگلها، مثل وضع شهرسازى - نپردازیم، زندگى مردم شیرین نخواهد شد. صنعت و پیشرفت صنعتى و درآمدهاى فزایندهى کشور و افتخارات گوناگون علمى، متن زندگى و واقعیت زندگى را شیرین نمیکند؛ همهى اینها باید مقدمه باشد براى اینکه مردم زندگى سالم و شیرین و مطلوب داشته باشند. از جملهى چیزهائى که مساس مستقیم دارد، مسئلهى محیط زیست است، محیط زندگى انسانهاست، مسئلهى آب و هواست. آن وقت ریشههاى آن، بنیانهاى آن، که خاک است و جنگل است و درخت است و بقیهى چیزها، اهمیت درجهى یک پیدا میکند.
من خواهش میکنم مسئولینى که در بخشهاى مختلف هستند، به این نکته توجه کنند که نگاه به مسئلهى آب و هوا، نگاه به مسئلهى غبار، نگاه به مسئلهى دود، نگاه به مسئلهى هواى سالم، نگاه به مسئلهى آب سالم، نگاه به محیط زیست سالم، نگاه به مسئلهى جنگلها، نگاههاى اصلى است؛ اینها را در متن برنامهها، در مجارى همهى برنامههاى زندگى بگنجانند.
بعضى از این گزارشهائى که داده شد، گزارشهائى است که باید در بین مسئولین داده شود، در دولت باید داده شود، در مجلس باید مطرح شود، در محاسبات بیاید.
بنابراین من بر روى مسئلهى محیط زیست - که حالا مسئلهى بوستان، یک نمونه از کارى است که مربوط به محیط زیست است - تکیه میکنم. مسئلهى محیط زیست خیلى مهم است. مسئلهى منابع طبیعى بسیار مهم است. منابع طبیعى ثروتهاى ملىاند؛ مال این دولت و آن دولت و این وزیر و آن وزیر که نیستند؛ اینها مال ملتهاست؛ آن هم نه ملتها در یک نسل؛ ثروتى است متعلق به ملتها در طول تاریخشان؛ از اینها باید استفاده کنند. روى مسئلهى تخریب جنگلها حساس باشید. فشار به جنگلها زیاد است. جنگلها را باید حفظ کرد. منابع طبیعى و مراتع را باید حفظ کرد.
حالا آقایان مسئولین دولتى اینجا حضور دارند؛ من جداً از این طرح باغشهرها نگرانم. آقاى رئیس جمهور هم چند بار با من مطرح کردند، به ایشان هم گفتم. من نمیدانم چه پیش مىآید، سوءاستفادهچىها چه کار خواهند کرد. با این دید نگاه کنید که راه را باز نکنید. یک عدهاى سوءاستفادهچىاند. هرجا که براى یک کار عامالمنفعهاى در نظر گرفته میشود - همین آمارهائى که آقاى شهردار محترم دادند - من میدانم و مطمئنم که یک عدهاى نشستهاند و کمین گرفتهاند ببینند چطور میتوانند این طعمه را بربایند. جنگلهاى اطراف شهر هست، زمینهاى جنگلى و مناطق جنگلى هست - که خب، اینها با زحمت زیاد و در طول سالیان زیاد به وجود آمده - نگاهشان به اینهاست.
من گاهى به ارتفاعات میروم، از آنجا نگاه میکنم، مىبینم چه اتفاقى دارد مىافتد. بارها هم به شهردارهاى مختلف این مطلب را گفتم. البته فقط کار شهردارى نیست؛ مجموعههاى مرتبط با شهرسازى، مجموعههاى مرتبط با مراتع، همه باید همکارى کنند. نگذارید تهران بیش از این بزرگ شود، نگذارید به زمینهاى جنوب البرز اینقدر تعرض شود؛ جلوى اینها را بگیرید. یک عدهاى هستند که فقط دنبال پولند، مسئلهشان مسئلهى پول است؛ دیگر نگاه نمیکنند که حالا این جائى که آنها دارند براى پول تخریب میکنند، تصرف میکنند، به چه قیمتى براى کشور، براى مردم، براى شهر تهران تمام خواهد شد؛ هیچ برایشان اهمیت ندارد. آن کسى که دیدبان و پاسبان و پاسدار این منافع ملى است، شماها هستید؛ نباید بگذارید.
طرحهاى فضاى سبزِ اینجا - حالا آقاى شهردار محترم گفتند، قبلاً هم من گزارشش را دیدم - نزدیک سیصد هکتار زمین است؛ این خیلى مهم است. ایشان میگویند میخواهیم دویست و بیست هکتارش را فضاى سبز درست کنیم. شما باید مواظب آن بقیه باشید. هشتاد هکتار زمین وسط شهر، چیز کمى نیست. اینجا زمینهائى است که متر مترش محاسبه دارد. شما اینجا هشتاد هکتار زمین دارید؛ مراقب باشید که چه اتفاقى بناست براى این زمینها بیفتد. شماها بحمداللَّه خودتان پاکید، اهل هیچگونه استفادهى سوء نیستید؛ اما اینجور نیست که تمام محیط زندگى، خالى از آدمهاى سوءاستفادهجو باشد. مراقب باشید طرحهائى که میخواهید اینجا اجرا کنید، از بیرون محیطِ شماها برایش طراحى نشده باشد؛ با بعضى از توجیههاى گوناگون، توجیههاى اقتصادى، تأسیس مرکز تجارى. همین طور بقیهى جاها. حالا اینجا بزرگترین است، اینجا مهمترین است، اما تهران باز هم مراکز دیگر دارد؛ مراکزى که میتوان در آنها فضاى سبز درست کرد، میتوان فضاى تنفسى براى تهران درست کرد، میتوان ریههاى تهران را تقویت کرد. حقیقتاً ریههاى تهران ضعیف است.
تهران شهر بزرگى است و جمعیت زیادى دارد. با همهى زحمتهائى که شما کشیدید، فضاى سبز در این شهر، خیلى کمتر از آن مقدارى است که باید باشد. البته امروز با دورهى پیش از انقلاب طرفِ نسبت نیست - من خب، آن وقت مىآمدم تهران، تهران را میدیدم؛ شهر کثیفِ شلوغِ همیشه بدهواى آلوده، بوستانها هم خیلى محدود، امکانات هم خیلى کم؛ امروز بحمداللَّه آنجورى نیست؛ تهران، تهران دیگرى است - لیکن در عین حال هنوز فضاى سبز تهران کم است. شما از بالا که اینجا را نگاه میکنید، مىبینید تهران یک شهر متراکمى است. بیش از اینها بایستى اینجا باز شود و این شهر فضاى تنفسى پیدا کند. مراقب باشید جاهائى که در مناطق گوناگون شهر در اختیارتان هست، اینها در خدمت فضاى سبز قرار بگیرد.
نظارتهای قوی خیلی لازم است؛ چه نظارتهای حفاظتی و حراستی، چه نظارتهای قضائی؛ که خوشبختانه گفتند و شنیدم که پروندههای قضائی تشکیل شده، منتها بیش از این باید باشد. آقایانی که مسئول مسائل شهری هستید -چه در دولت، چه در شهرداری- با دستگاه قضائی وارد بشوید، درخواست کنید، مطالبه کنید، همکاری کنید؛ این چیزها را دنبال کنند.
یک عددى را ذکر کردند که این مقدار هکتار به بیتالمال برگشته. من به ذهنم آمد که خب، این مقدار از چه مقدار است. نسبت مهم است. اینجاها رقمِ مطلق اهمیتى ندارد. باید دید نسبت این مقدارى که برگشته، از آن مقدارى که برنگشته، چیست؛ این است که به ما خواهد فهماند که ما پیشرفت کردیم یا نه. باید جورى باشد که پیشرفت کنیم.
به هر حال بوستانها - همان طور که عرض کردیم - ریههاى تنفسى شهرند. این کار، بسیار کار خوبى است. من هر سال یک دو سه تا درخت میکاشتم، لیکن در مراسمِ اینجورى شرکت نمیکردم؛ اما امسال چون کار بزرگى است که دارد انجام میگیرد، بخصوص همان طورى که گفتم، در جنوب شهر تهران است، در این مراسم شرکت کردم. اینجا نیاز فراوان است، اینجا تراکم خیلى زیاد است - تراکم جمعیت و تراکم ساختمان - امکانات هم کم است. بنابراین، این کار، بخصوص براى این بخش تهران یک چیز لازمى بود و من شرکت کردم. انشاءاللَّه موفق باشید این کار را پیش ببرید.
آقاى شهردار محترم به من گفتند که ما تا خرداد سال آینده شصت هکتار این را تحویل میدهیم. انشاءاللَّه همهتان منتظر باشید، سوم خرداد بیائید اینجا شصت هکتار تحویل بگیرید!
این بخش فرهنگى هم که اشاره کردید، بسیار بخش مهمى است. مسئلهى فرهنگ را خیلى جدى بگیرید. فرهنگ، روح است. همهى اینهائى که گفتیم، جسم زندگى است. این جسم زندگى یک روحى دارد؛ آن روح، فرهنگ است. اگر چنانچه فرهنگ با جهت دینى و جهت الهى باشد، طبعاً همان چیزى خواهد شد که مورد نظر اسلام و انسانهاى پاکیزه و معصوم است.
من براى همهى شماها دعا میکنم؛ براى مسئولین، کارکنان، کمککاران، کسانى که همت میگمارند، کسانى که تصمیم میگیرند، کسانى که تصمیم میسازند. خداوند انشاءاللَّه کمکتان کند و همهى شماها را موفق و مؤید بدارد.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه