سال ۶۵بود درخوابگاه دانشگاه تهران بودم که باخبر شدم برادرم محمد زخمی شده است پس از پیگیری مطلع شدم که در یکی از بیمارستان های اصفهان بستری است همچنین خبردار شدم که علیرضا سراج نیز زخمی شده است و در بیمارستان شریعتی تهران بستری است. من از میان برادران فداکار سراج که خدماتشان در سالهای دفاع مقدس درخور ستایش است، اگرچه با همه افتخار دوستی داشتم اما بیشتر با منصور و محسن ارتباط داشتم و شناختی که از علیرضا داشتم جوانی سنگین، باوقار و کمتر اهل شوخی بود بیشتر در دنیای خودش بود و ضمن اینکه احترام همه را نگه می داشت نفوذ به عالم با صفای درون او آسان نبود.
مطلب ارسالی از دکتر عبدالرزاق حسامی فر
مبینای عزیز،
جانبازان،تمثال وفاداری و ایثار ، شکوه زخم و زیبایی