دردنامه یک جانباز شیمیایی با امام زمان(عج)

دردنامه یک جانباز شیمیایی با امام زمان(عج) 

وقتی که رهبر کبیر این امت رخت بربست،ملت را پیش روی آزمونی بزرگ قرار داد،یادمان نرفته که بعضی ها نتوانستند امتحان خوبی بدهند و مردود شدند،خیلی زود حرفهای امام را فراموش کردند،نفاق،صورت وسیرتشان را برملا ساخت و ساز مخالف زدند.خواستند از آب گل آلود ماهی بگیرند،ولی از امتحان مردود شده و از گردونه نظام خارج شدند.کسی که جای امام(ره)را پر کرد،خلف شایسته ای بود برای آن مرد بزرگ.او توانست با درایت و ذکاوت امواج و طوفان های داخل و خارج را هدایت کرده و با پوزه بر زمین بزند.

چندین سال بعد فکر کردند که دیگر کار نظام تمام شده است. کردند،هرآن چیزی را که می خواستند.گفتند ولایت فقیه مانع آزادی است،مانع پیشرفت است.حرف عوام  پسند زدند،با دختران بی حجاب دست دادند و عکس گرفتند،کنفرانس برلین تشکیل دادند،تساهل و تسامح راه انداختند،از نمایندگی مجلس استعفا دادند،با بنیاد صهیونیستی سوروس نرد رفاقت زدند،18تیر کودتایی درست کردند،غافل از اینکه این مملکت صاحب دارد و شما نگهدار این نظامید و غافل از اینکه سکاندار،سیدی است از سلاحه ائمه(ع)و مددجوی اهل بیت(ع).ملت باز “نه”بزرگی به آنان گفت،همین موقع باطن کثیف بعضی از انان بر ظاهر زیبای شان غلبه کرد.دیگر توان رویارویی با ملت را نداشتند و به دامان حامیانشان بی بی سی و صدای امریکا گریختند.آنجا نقشه ها کشیدند،کنفرانس ها گذاشتند،تصمیم گرفتند یکی از ساده های ظاهر جمیل سال های دور را از خواب 20ساله!بیدار کنند بیچاره نفهمیده بود که خوابی دیگر برایش دیده اند.هر چه می خواستند بگویند از زبان او گفتند.خیمه شب بازی به راه انداختند،گفتند دست در دست همسر راه برود.روسری گلدار سر همسر کند،رنگ سبز دجالی را بر سر و دوش کنند،هیچ حامی از این رنگ بی نصیب نشد،حتی سگ و گربه های شمال شهر!شب قبل از پایان انتخابات خود را پیروز صد در صدی نامیدند!بعد از انتخابات که بازنده ملت شدند فریاد وامظلومانه سردادند،دستور رمز را از آن طرف مرزها گرفته بودند،”تقلب”!به خیابان ها ریختند،خواستند کودتای مخملی گل لاله،نارنجی،بنفش و …را در ایران پیاده کنند.هرچه خواستند کردند.در روز قدس روز مبارزه با صهیونیسم،شعارهای صهیونیستی دادند.13 آبان،16آذر و بالاخره در روز عاشورا،روز عزای امام حسین(ع)،روز ناله سنگ و زمین و آسمان،هلهله کردند،رقصیدند و شادی کردند. خیمه های عزاداران اباعبدالله(ع) را آتش زدند.((هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان))دیگر ملت فهیم ایران طاقتشان تمام شده بود.مردم به خاطر اهل بیت(ع) خون میدهند،اینان غافل بودند از این غیرت امت شیعه ایران.ملت عظیم ایران تمام این فتنه ها را به خاکستر تبدیل کردند و روسیاهی را به ذغال واگذاشتند.هر جا نقیصه ای هرچند کوچک را دیدند،پیراهن عثمان تبدیل کردند،چه سوء استفاده ها که نکردند.از نامه قبلی بنده،فقط مشکلات را دیدند.فکر کردند آ ن جملات را که نوشته ام،دیگر از ولایت و نظام  سیر شده ام.پنداشتند که دیگر خسته شده ام.زهی خیال باطل!گفتند به مشکلات جانبازان رسیدگی نمی کنندواین هم دردنامه جانبازان.ولی من به این گروه اعلام میکنم:اگر از مشکلات جسمی و روحی جانبازی رنج ها ببریم،اگر دردها روز به روز بیشتر بشود،بر اعتقاد ما به ولایت و نظام نیز بیشتر می شود.به سوء استفاده کنندگان می گویم:شما امتحان پس داده اید دیگر کسی گول حرف های شما را نخواهد خورد.شماها با این سوءاستفاده ها و بی رحمی ها،زخم دل به رهبرمان می زنید.دیگر بس است،دشمنان اسلام که از شما جانبداری می کنند هیچ موقع صلاح شماها را نمی خواهند.به خود بیایید و فرموده امام راحل مان را آویزه گوش کنید که فرمودند:پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد.ای حجت ابن الحسن،امام زمان!دعا بفرما مملکت اسلامی ایران از هرگونه منافق و ظاهرسازان عاری شود.مولای من برای تعجیل در ظهورت دعا بفرما که انشاء الله خداوند به رهبرمان طول عمر باعزت عنایت فرموده تا پشت سر خامنه ای عزیز در رکابتان باشیم.آقای من شاید این آخرین دردنامه ام باشد،ولی چهل بار دعای عهد خوانده ام تا موقع ظهورت باشم،ما را نیز از دعایت فراموش نکن.

شبستر “جانباز شیمیایی،محمد برقی”

http://www.chemical-victims.com