بیاد دوستان شهیدم سردار مظلوم “هادی کجباف”و “روزبه هلیسایی”

یادم هست که حضرت امام خمینی (س) در وصف شهدا، جمله ای معروف داشتند که میفرمود： «شهید نظر میکند به وجه الله» امروز در پایان لیلة الرغائب ، شبی که رایحه ی رغبت عاشقان را در دل دارد و در آدینه ای که انتظار رؤیت یار غایب میرود،داشتم به اتفاقات سخت و کمی عجیب روزهای اخیر می اندیشیدم .از یادآوری حرم امامین عسکریین و شهید حبیب جنت مکان که عبور کردم به دمشق رسیدم. ایستگاهی که عطر زینب کبری را به مشام جانم رساند. 

چهره ی بشاش،سردار شهید هادی کجباف لحظه ای از برابر دیدگان نالایقم گذر کرد. شایسته نبودم تا همراهش شوم اماچشمان نافذش مرا اسیر خود کرد و بدنبال خویش کشاند تا برداشتی دیگر از این کلام زیبای امام را به ذهنم متبادر کند…. در چشمهای «هادی»میشد بدون واسطه خدا را دید….. باور کنید که بدور از اغراق ، از باور خودم حرف میزنم….

نگاهش پر از نجابت بود…..
پر از ادب بود….
بموقع پر از صلابت بود…
مهربانی ، همچون مروارید اشکهایش ، مهمان همیشه ی گوشه ی چشمانش بود….
در چشمان هادی،تصویرشفاف خدا دیده میشد….هادی پیش از شهادت غریبانه و مظلومانه اش ، و در طول زندگی مهربانانه اش نیز به وجه الله نظر کرده بود و چون همیشه به جمال رخ یار خیره بود ، لاجرم تصویر رخ یار در چشمان نجیب اش موج میزد… چشمان او انعکاس خدا بود…
و رفتارش از چشمانش تبعیت میکرد تا نامش با مسماتر گردد
و تجلی هدایت دلهای مشتاق بسوی خدا باشد.
به اتفاق «هادی» به دیدار«روزبه»هم رفتیم !!
و عجیب آنکه با اندکی دقت،
پی بردم که در همان یک چشم «روزبه» نیز ، چه خدا نمایان است…..! 

آخرین لیلة الرغایب این دو، کمی زودتر پدیدار شده بود ،
چون دیگر وضوح خدا در چشمانشان به حد اعلا رسیده بود….!